Informacje o procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym
Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny ojca Kentenicha został otwarty w Trewirze 10 lutego 1975 roku.
Wywiad na temat procesu beatyfikacyjnego
O. Eduardo Aguirre, postulator procesu beatyfikacyjnego o. Józefa Kentenicha od 2017 roku (patrz zdjęcie po prawej), odpowiada na pytania związane ze stanem procesu.
Rzym, 15 lipca 2022 r.
Jaki jest obecny stan procesu beatyfikacyjnego o. Kentenicha?
- Na początek kilka ogólnych informacji i danych:
- Proces beatyfikacyjny o. Kentenicha jest jeszcze na etapie diecezjalnym (w diecezji Trewir, Niemcy), chociaż badania nad jego życiem i dziełem są już w dużej mierze zakończone.
- Z jego opublikowanych i niepublikowanych pism (listy, notatki z wykładów, pisma osobiste itp.), liczących prawie 100 000 stron, skatalogowano około 32 000 dokumentów. Badania przeprowadzono w 111 archiwach kościelnych i cywilnych
w różnych krajach.
- Jako świadków przesłuchano około 200 osób, które osobiście znały o. Kentenicha
i z nim współpracowały.
- "Opinia o świętości" jest szeroko rozpowszechniona. Z Sekretariatem o. Kentenicha
w Niemczech skontaktowały się do tej pory osoby z ponad 90 krajów. Udokumentowano prawie dwa miliony wysłuchanych modlitw.
- Wszystko to wymagało ogromnej pracy, która trwa już 47 lat. Niektóre obszary tych badań nie są jeszcze w pełni zakończone, dlatego nie można jeszcze zakończyć etapu diecezjalnego.
- Od początku 2020 roku możliwe stało się badanie archiwów Świętego Oficjum - obecnie Dykasteria Nauki Wiary. Nie należy zapominać, że o. Kentenich przez 14 lat żył na wygnaniu z powodu decyzji administracyjnych Świętego Oficjum.
- Po zakończeniu etapu diecezjalnego następuje faza watykańska lub rzymska,
w którym wszystkie te obszerne dokumenty, pisma, protokoły ... procesu muszą być przesłane do Dykasterii Spraw Beatyfikacyjnych w Rzymie, gdzie są badane, potwierdzane i oceniane. To również może trwać kilka lat. Dykasteria ta ma za zadanie sprawdzić, czy Sługa Boży (tak nazywa się osobę, której życie jest badane podczas procesu) heroicznie realizował cnoty chrześcijańskie i prowadził święte życie. Jeśli to się potwierdzi, wówczas dykasteria może zaproponować Ojcu Świętemu uznanie Sługi Bożego za "godnego czci".
- Następnym krokiem byłaby wówczas beatyfikacja Czcigodnego Sługi Bożego. Aby tak się stało, konieczne jest uznanie cudu, który wydarzyłby się za wstawiennictwem o. Kentenicha. W przypadku zgłoszenia zaistniałego cudu, konieczne jest wszczęcie nowego procesu w celu zbadania sprawy. Pierwsza jego faza dokonuje się również
w diecezji, w której wydarza się cud, przy czym zbierane są wszystkie dokumenty, świadectwa i robione są odpowiednie opracowania. Potem następuje faza rzymska,
w której dokumenty muszą zostać sprawdzone i potwierdzone, aby wydać ostateczną opinię. Jeśli cud zostanie potwierdzony i zatwierdzony przez Kongregację, papież może beatyfikować czcigodnego Sługę Bożego.
- Aby "błogosławiony" mógł zostać kanonizowany, czyli być czczony w Kościele na całym świecie jako święty, musi zostać zatwierdzony drugi cud.
- Na temat aktualnej dyskusji toczącej się wokół osoby o. Kentenicha
- Na początku lipca 2020 roku, w zaskakujący sposób i w wyniku otwarcia archiwów Dykasterii Nauki Wiary z okresu prowadzenia Kościoła przez papieża Piusa XII,
w niektórych mediach we Włoszech i w Niemczech ukazały się rzekome oskarżenia
o nadużywanie władzy i niemoralne zachowanie o. Kentenicha wobec niektórych członkiń Instytutu Sióstr Maryi, którego był założycielem i dyrektorem. Zarzuty sformułowano typowo po dziennikarsku i bez podania jakichś głębszych podstaw, próbując wykazać, że to właśnie było powodem oddzielenia założyciela od jego Dzieła i wysłania go na wygnanie do USA.
- Te oskarżenia i sposób ich sformułowania zrodziły ból i częściowo zamieszanie wśród członków Ruchu Szensztackiego. Jednocześnie pojawiło się pytanie o proces beatyfikacyjny o. Kentenicha.
- W związku z wysuwanymi oskarżeniami, chciałbym wskazać na niektóre wyjaśnienia i odpowiedzi, które zostały udzielone przez odpowiedzialne i reprezentatywne instancje Ruchu Szensztackiego od lipca 2020 roku. Można je znaleźć na stronach
www.schoenstatt.com i www.schoenstatt.de.
- Najnowsze informacje dotyczące procesu: 3 maja 2022 r. biskup Trewiru Stephan Ackermann wydał komunikat, w którym poinformował, że zawiesza diecezjalny proces beatyfikacyjny o. Kentenicha. Rzym (dykasteria odpowiedzialna za procesy beatyfikacyjne i kanonizacyjne) nie miał wpływu na tę decyzję.
- Od tego dnia zostały wydane oświadczenia przez Prezydium Generalne Szensztatu, przez Prezydia Krajowe w różnych krajach, a także przeze mnie jako postulatora, o znaczeniu i konsekwencjach tego kroku dla causa o. Kentenicha.
- Zawieszenie procesu beatyfikacyjnego o. Kentenicha nie oznacza, że causa jest zamknięta i zakończona. Pozostaje ona niejako w stanie "spoczynku", to znaczy, że bp Ackermann nie będzie podejmował dalszych inicjatyw, ani nie przekaże z Trewiru żadnych środków finansowych na jej kontynuację. W tym kontekście "zawieszenie" procesu oznacza, że biskup i osoby działające odpowiedzialnie w jego imieniu nie prowadzą go dalej.
- Biskup oczekuje i prosi o kontynuowanie dokładnego, obiektywnego i przejrzystego badania w celu wyjaśnienia zarzutów, które ostatnio padły pod adresem o. Kentenicha.
Ks. Biskup Ackermann wyraźnie dał do zrozumienia, że proces może zostać wznowiony, gdy zostaną przedłożone nowe dowody, które w zadowalający sposób odpowiedzą na wszystkie otwarte pytania.
- Dlatego tak jak dotychczas, może mieć miejsce roztropne rozpowszechniane "opinii
o świętości" o. Kentenicha ze strony Rodziny Szensztackiej. Należy przy tym przestrzegać wytycznych Kościoła i nie uprzedzać decyzji Kościoła co do świętości
o. Kentenicha.
- Jak wynika z wypowiedzi Prezydium Generalnego Ruchu Szensztackiego, w Rodzinie Szensztackiej - na różnych płaszczyznach i w różnych gremiach - podjęto inicjatywy
i poważne wysiłki, aby dokładnie zbadać działanie o. Kentenicha, uczynić je bardziej przejrzystym i przepracować ten okres historii Szensztatu. Jest to bardzo ważna i p ozytywna konsekwencja aktualnej sytuacji.
- W tym sensie, biorąc pod uwagę wyzwania, przed którymi stoi Szensztat z powodu pytań wokół osoby o. Kentenicha, bardzo ważne jest głębsze zrozumienie przyczyn jego działania i konfrontacji ze Świętym Oficjum, zinternalizowanie jego charyzmatu i misji, aby zyskać większą jasność, i aby jego proroczy wkład był lepiej znany dla naszych czasów.
Co oznaczałaby beatyfikacja i kanonizacja Założyciela dla Ruchu Szensztackiego?
Kanonizacja oznacza uznanie i potwierdzenie ze strony Kościoła, że o. Kentenich przykładnie praktykował w życiu cnoty chrześcijańskie, osiągnąwszy świętość przez naśladowanie Chrystusa, że był uległy i otwarty na działanie Ducha Świętego oraz że wiernie i konsekwentnie realizował w swoim życiu wolę Bożą.
Na tej podstawie Kościół może wskazać na przykład jego życia jako wzór świętości oraz jako drogę do świętości dla współczesnych ludzi.
Na podobnej zasadzie też - i to wydaje mi się szczególnie ważne - Kościół uznałby znaczenie i aktualność charyzmatu, który otrzymał o. Kentenich jako dar i Bożą misję dla naszych czasów. W ten sposób Kościół może jeszcze bardziej otworzyć się na przyjęcie i docenienie przesłania Szensztatu, duchowości i pedagogiki, które mamy do dania dzisiejszym czasom.
Dla Rodziny Szensztackiej beatyfikacja i kanonizacja Założyciela stałaby się mocniejszą inspiracją do większego i bardziej odpowiedzialnego zaangażowania w urzeczywistnianiu charyzmatu o. Kentenicha w Kościele; do naśladowania go na drodze jego świętości i wypełniania posłannictwa, które Bóg powierzył nam przez niego.
Mamy również nadzieję, że wraz z beatyfikacją i kanonizacją o. Kentenicha, źródło łask – jakie wypłynęło z Szensztatu przez przymierze miłości z Maryją i przez sanktuarium - jak również duchowość, pedagogika i różne inicjatywy apostolskie, będą mogły zostać uznane za swego rodzaju możliwość ubogacenia Kościoła.
Jakie inicjatywy są podejmowane przez Ruch Szensztacki, aby wspierać proces beatyfikacyjny Ojca Kentenicha?
Z całą pewnością można powiedzieć, że międzynarodowa Rodzina Szensztacka modli się o beatyfikację Założyciela. Do tego dochodzi wierne życie przymierzem miłości z Maryją oraz zaangażowanie dla posłannictwa Szensztatu. Poprzez modlitwę i poznanie historii życia o. Kentenicha, ufność, że jest on w niebie i może wstawiać się za nami wzrasta osobista więź z nim w tajemnicy świętych obcowania.
W krajach, w których Szensztat osiągnął pewien poziom rozwoju, powstaje "Sekretariat Ojca Kentenicha", którego celem jest szerzenie "opinii [o jego] świętości". Służy temu publikowanie modlitw o beatyfikację i kanonizację, nowenn, biuletynów i innych materiałów. Ponadto Sekretariat otrzymuje prośby o modlitwę [w intencjach] powierzanych wstawiennictwu o. Kentenicha i zbiera informacje o "wysłuchanych modlitwach". Centralny Sekretariat znajduje się w Szensztacie w Niemczech. Prowadzony jest przez Szensztackie Siostry Maryi.
W ciągu ostatnich trzech lat w 20 krajach powstały kręgi lub grupy modlitewne, łączące się przy pomocy WhatsApp’a i liczące już ponad 2000 osób. Poprzez codzienne modlitwy, nawiedzanie sanktuarium, czasy adoracji itp. dają one swój wkład w postęp procesu beatyfikacyjnego ojca Kentenicha. Te grupy modlitewne są w kontakcie z odpowiednimi sekretariatami w poszczególnych krajach.
Generalnie w zorganizowanych wspólnotach szensztackich promuje się studiowanie, zgłębianie i upowszechnianie duchowej spuścizny o. Kentenicha oraz nieustannie podejmuje się inicjatywy, aby przełożyć ją na konkretne dzieła, które przyczyniają się do realizacji jego charyzmatu. W ten sposób w różnych krajach, gdzie obecny jest Szensztat, powstały różne inicjatywy społeczne, duszpasterskie, apostolskie, edukacyjne (szkoły, przedszkola), wydawnicze (książki), itp.
Jak już wspomniano, w związku z aktualnymi kontrowersjami wokół osoby o. Kentenicha,
w Szensztacie bardzo nasiliły się badania i dyskusje na temat jego osoby, dzieła i charyzmatu.
Dlaczego włączenie o. Kentenicha do grona kanonizowanych świętych miałoby być czymś (znaczącym) ważnym dla Kościoła powszechnego?
Aby jego charyzmat został przyjęty i stał się owocny dla Kościoła nowych czasów, ważne jest nie tyle uznanie osobistej i indywidualnej [drogi] świętości o. Kentenicha, co docenienie i przyjęcie wraz z nią wkładu Szensztatu w pedagogikę wiary, która odpowiada na duszpasterskie potrzeby nowej ewangelizacji w obecnym trzecim tysiącleciu. Chodzi o formowanie "nowego człowieka" w "nowej wspólnocie" w przymierzu miłości z Maryją, naszą Matką i Wychowawczynią; prawdziwego chrześcijanina o wyraźnie apostolskim duchu, w Kościele, który ma być "rodziną Bożą" i jest "w drodze", jak powiedziałby papież Franciszek.
O. Kentenich chciał formować osobowości, które w życiu harmonijnie łączą rzeczywistość naturalną z nadprzyrodzoną. Powinny one być przykładem chrześcijaństwa zdolnego do zintegrowania tego, co ludzkie i tego, co Boskie, oraz do stworzenia nowej syntezy kulturowej, noszącej pieczęć Chrystusa. Wiara nie jest czymś oddzielonym od normalnego życia ani zmienną opcją, z której można zrezygnować bez większych konsekwencji. W naszej chrześcijańskiej wizji, która wypływa z prawdy o Chrystusie, nasza więź z Nim musi nadawać sens życiu rodzinnemu, pracy, przyjaźni, działalności gospodarczej, nauce, sztuce i polityce ... i wszystkiemu, co składa się na naszą egzystencję, i przenikać wszystkie te obszary.
W tym znaczeniu o. Kentenich chciał poprzez Szensztat wnieść swój wkład. Chciał formować chrześcijańskie osobowości - liderów, którzy z eklezjalnym zmysłem będą się angażować w nową ewangelizację w dzisiejszym świecie.
Dzięki uznaniu charyzmatu Ojca Kentenicha, stałoby się w większym stopniu możliwe zaoferowanie całemu Kościołowi daru przymierza miłości z Maryją i sanktuarium szensztackiego, jako owocnego źródła łask. W ten sposób Szensztat mógłby jeszcze bardziej zdecydowanie dawać wkład w realizację misji Kościoła na rzecz nowej ewangelizacji w nowym tysiącleciu.
P. Eduardo Aguirre
Postulator
Różne sposoby wsparcia procesu:
- Modlitwa o beatyfikację
- Prośba o cud
- Głoszenie słowem i życiem charyzmatu Ojca Kentenicha
- Rozprowadzanie materiałów informacyjnych i tekstów modlitw
- Przysyłanie świadectw, wysłuchanych modlitw i intencji modlitewnych
- Finansowe wsparcie